Χειροτέχνικα 3-4-5 Νοεμβρίου και 2-3 Δεκεμβρίου 2017

Γεια σας φίλες και φίλοι,

Ελπίζω να είστε όλοι καλά!!! Εντάξει έχω να πω ένα μεγάλο συγγνώμη για την τεράστια πάλι απουσία (από ποιον την ζητάω δεν ξέρω..) αλλά έχω να δηλώσω ένα πράγμα. Μια Χειροτέχνικα (και δυο μη σου πω) πάντα φέρνει στο προσκήνιο όλα εκείνα τα όμορφα συναισθήματα χαράς και δημιουργίας. Πόσο μάλλον όταν σε μια χρονιά έχω πάει σε τρεις εκθέσεις Χειροτέχνικα!!!

Μην τα πολυλογώ (μη γελάτε καλέ!!) ξεκινάμε με την έκθεση του Νοεμβρίου, που έγινε στο εκθεσιακό κέντρο Περιστερίου. Φυσικά ξεκίνησε επεισοδιακά, περιμένοντας 7!!! ώρες το c-130 για να πάω από Χανιά στην Ελευσίνα. Είχα ένα βιβλίο μαζί μου, διάβαζα διάβαζα, την άλλη φορά θα πάρω και κανένα πλεκτό να αλλάζω… Είχε και ένα φεγγάρι εκείνο το βράδυ… Να’ναι καλά οι άνθρωποι που μας εξυπηρέτησαν… φάγαμε και μια ποικιλία κρεατικών στη λέσχη μετά του συζύγου…απαπα τι θυμήθηκα…

Λοιπόν, κουρασμένη ξε-κουρασμένη, την άλλη μέρα φρεσκαδούρα, πήρα τα συμπραγκαλάκια μου (ανέβηκα οργανωμένη), πήρα και από το φούρνο στη γειτονιά τα κουλουράκια-βουτήματα για τους πρωινούς καφέδες, πήρα και μερικά γλυκά για τα κορίτσια, την Βάλια και την Ελίνα, που γιόρταζαν τα 10 χρόνια του Ftiaxto, πήρα τον ηλεκτρικό και το μετρό και έφτασα στο εκθεσιακό κέντρο Περιστερίου. Ο Ελληνικός Σύλλογος Πατσγουορκ είχε για ακόμα μια φορά περίπτερο και το πρόγραμμα είχε ράψιμο και προσφορά παπλωμάτων για το Ηλιτόμηνον, όπως κάναμε και στην έκθεση του Μαρτίου. Δύο μέρες ράψιμο και φίλοι και κλωστές και υφάσματα και βάτες και γέλια και χαρές και νέος κόσμος και από όλα τα καλά!!

Αρχικά να πω ότι τα κορίτσια που έστησαν το περίπτερο έκαναν εξαιρετική δουλειά, νομίζω η Γιώτα μου περιέγραφε πόσες φορές χρειάστηκαν να ανεβοκατεβάσουν παπλώματα από τους τοίχους για να τα βάλουν σε μια σειρά!! Αλλά το αποτέλεσμα μοναδικό. Όπως καταλάβατε από τη χαρά μου, δεν αξιώθηκα να βγάλω φωτογραφίες της προκοπής. Από αυτά που φαίνονται παρακάτω στην εικόνα, χαρακτηριστικά θα αναφέρω το πάνω αριστερά (ναι το ένα και μοναδικό) Splendid Sampler της Σάντρας, από κάτω νομίζω είναι έργα της Αλεξάνδρας Παναγοπούλου από τον Πύργο Ηλείας (δεύτερη πατρίδα!), στο κέντρο είναι της Εύας, δεξιότερα είναι το πάπλωμα από το quilt bee της Σπάρτης, το γωνιακό με τα λουλούδια δεν θυμάμαι, από πάνω είναι της σπιτάκια και τα λουλούδια της Τιτίτας, φυσικά το Ελληνικό πάπλωμα, δεξιά στη σκάλα δεν θυμάμαι ποιας κοπέλας ήταν (βοηθήστε καλέ!!) και μπροστά από τις ραπτομηχανές είναι ορισμένα από τα παπλωματάκια για τα πρόωρα μωράκια!!

Το περίπτερο του Ελληνικού Συλλόγου Πατσγουορκ (το μισό)

Εδώ με τη φίλη Αντωνία τα λέγαμε πρωί πρωί (το άλλο μισό περίπτερο γιατί δεν το τράβηξα φωτογραφία δεν θυμάμαι, που είχε και το πάπλωμα-δειγματολόγιο της Κωνσταντίνας και το έδειχνα σε όσες μου έλεγαν “Μα είναι δύσκολο πολύ το πατσγουορκ εεε???” και τους έλεγα εγώ “¨Μα όχι, δείτε εδώ το πάπλωμα πρώην αρχάριας στο πατσγουορκ, δείτε δουλειά, να εδώ ξεκινάτε από το πιο απλό σχέδιο και μαθαίνετε σιγά σιγά και τα πιο περίπλοκα”).

Αυτή τη φορά είχα φέρει μαζί μου και σχεδιάκι για πάπλωμα (Friendship star) γιατί σκέφτηκα “πόσο δύσκολο να φτιάξω 2 παπλωματάκια σε ένα ΣΚ”…ε, ένα έφτιαξα τελικά μέσα σε 2 μέρες!! Ένα και με πολύ αγάπη.

The friendship star quilt that I made for the premiees

Την Κυριακή δε, είχα την ευχάριστη παρέα του Αργύρη, ο οποίος ήρθε από τη Χαλκίδα και πέρα από σκουφάκια για τα μωράκια, έραψε και αυτό το γλυκό γαλάζιο παπλωματάκι!! Γεια στα χέρια σου Αργύρη!!

Ο Αργύρης με το παπλωματάκι που έφτιαξε για τα πρόωρα μωράκια.

Ειλικρινά δεν ξέρω τι έγινε στην υπόλοιπη έκθεση, ενώ πήγα και στη δεύτερη αίθουσα για να προμηθευτώ υλικά (όπως το άσπρο ύφασμα με τις καρδούλες από τα Υφασματάκια, ένα μεγάλο χάρακα, δύο ξηλωτήρια και τρία χειρο-βαμμένα υφάσματα από τη Μαρμαλένα, τα υφάσματα τα χρησιμοποίησα την Κυριακή για να φτιάξω ένα υφασμάτινο εορταστικό τετράγωνο 15*15εκ για το Wall of Crafters που είχε στήσει το Ftiaxto στην είσοδο).

Happy 10th Birthday Ftiaxto.gr

I just love this picture of the girls

Elina and the wall of crafters

Από τις πιο όμορφες και γλυκές στιγμές είναι που βρεθήκαμε με τη φίλη μου τη Μάρθα, μετά από έξι χρόνια, από το γάμο ενός φίλου μας στην Ιεράπετρα το 2011. Με την Μάρθα ήμασταν συμφοιτήτριες στο Bachelor στη σχολή Αρχιτεκτονικής του Leeds Beckett University (πρώην Leeds Metropolitan), μια από τις φιλίες που κρατάει χρόνια!! Κοριτσάκι μου σ’αγαπώ!!

Μαρθούλι

Για δύο μέρες ήμουν φουλ απασχολημένη στο περίπτερό μας, είτε ράβοντας είτε συζητώντας με τον κόσμο που περνούσε και ζητούσε πληροφορίες, συζητώντας με τις φίλες παπλωματούδες και το φίλο παπλωματά Αργύρη. Μια από τις όμορφες παρουσίες που μόλις γνώρισα νόμιζα ότι την ήξερα χρόνια ήταν η Γεωργία, που έχει το μπλογκ Acornkiss, βέβαια είναι πιο πολύ της ραπτικής αλλά που θα πάει, θα την φέρουμε και στο πατσγουορκ!!

Με αυτά και με τούτα, τέλειωσε την Κυριακή το βράδυ η έκθεση, ξεστήσαμε το περίπτερο και μοιράσαμε την “πραμάτια” στα αυτοκίνητα τον κοριτσιών για να τα πάνε στα γραφεία του Συλλόγου. Και φυσικά ο φανταστικός ηλεκτρικός είχε απεργία από τις 6 μέχρι τις 12 το βράδυ και παρακάλεσα την Κατερίνα Ιωάννου να με πάει μέχρι όπου μπορούσε για να πάρω κανένα μετρό ή κανένα ταξί να πάω σπίτι.

Η Κατερίνα, η Μάνια και ο Προκόπης στο περίπτερο της Marmalena.

Στο τέλος με πήγε μέχρι την πόρτα, και την χιλιο-χιλιο-ευχαριστώ!!! Την Δευτέρα μάζεψα τα μπογαλάκια μου, και μέσω Ελευσίνας, γύρισα σπίτι στα Χανιά!!!

Τρίτη πρωί στο γραφείο, χωρίς υφάσματα και χρώματα… 😦 και για τις επόμενες 4 εβδομάδες φουλ δουλειά, κάτι ωραία δωδεκάωρα, κάτι ΣΚ συνεχόμενα, ωραία πράγματα…

Ενημερώθηκα δε, ότι στην έκθεση του Ηρακλείου δεν θα κατέβει και ο Σύλλογος και τα έβαψα λίγο μαύρα, είχα προπονηθεί στην Αθήνα να απαντάω σε ένα σωρό ερωτήσεις και ταυτόχρονα να ράβω και να κόβω και να σιδερώνω, ήμουν έτοιμη να ζήσω άλλο ένα έντονο τριήμερο, αλλά λόγω διαφόρων συνθηκών, σαν Σύλλογος δεν εμφανιστήκαμε στο Ηράκλειο. Κατέβηκε όμως η Μάνια με τον σύζυγό της τον Προκόπη για να στήσουν το περίπτερο της Marmalena, μάλιστα περίμεναν να κατέβουν η Μαριαλένα με τον γιο της τον Προκόπη τζούνιορ, αλλά αυτοί και αν έφαγαν ταλαιπωρία στην Αθήνα. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερες λεπτομέρειες στο προσωπικό μπλογκ της Μαριαλένας εδώ. Με αυτά και με τα άλλα, πήρα την Ασημίνα μου (το αυτοκίνητο καλέ!) και πήγα τσουκου τσουκου (με τζι-πι-ες βέβαια) έφτασα στο εκθεσιακό κέντρο Ηρακλείου την Κυριακή το πρωι-μεσήμερο, πάρκαρα, και κατευθύνθηκα προς την είσοδο. Τελευταία φορά που ήμουν εκεί ήταν το 2014, με περίπτερο του Συλλόγου (που δεν είχε ακόμα συσταθεί για τα καλά), παπλώματα, κόσμος, λαός, της κακομοίρας…Πλήρωσα το εισιτήριό μου, έβαλα το βραχιολάκι μου, πέρασα τις πόρτες… ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ??? που είναι ο χαμός του ’14? :((((

Ευτυχώς βρήκα γρήγορα το περίπτερο της Marmalena.

Το περίπτερο της Marmalena στο Ηράκλειο.

Η χαρά με τη Μάνια απερίγραπτη. Ο σύζυγός της ο Προκόπης άρρωστος και ταλαιπωρημένος, αλλά εκεί, βράχος. Λέω κι εγώ περαστικά σας και με μια χαρά “που είναι η Μαριαλένα με το μικρό??” “Α, δεν τα έμαθες?” μου λεει η Μάνια, “Ακυρώθηκε η πτήση τους λόγω κακών καιρικών συνθηκών και δεν ήρθαν τελικά!” Βζντουπ η κεραμίδα… Μη τα πολυλογώ, έφτασα πάνω στην ώρα και για την παρουσίαση της Μάνιας σχετικά με τα βοηθητικά υλικά και τις βάτες, οπότε πήγα από κοντά για ανταπόκριση. Να θέλω να παρακολουθήσω και την παρουσίαση, να θέλω να ανεβάσω και φωτογραφίες στο Φουμπου.

Θέλω βελτίωση στις ανταποκρίσεις το ξέρω. Μετά από αυτό όπως καταλάβατε, έκανα μια βόλτα γύρω γύρω στην έκθεση, να πω την αλήθεια απογοητεύτηκα, ίσως γιατί την θυμόμουν με πιο πολύ κόσμο και εκθέτες και επισκέπτες και αυτή τη φορά ήταν λιγότεροι.. τέλος πάντων, δεν είναι της ώρας.

Εγώ μετά από τη βόλτα, έκατσα στο περίπτερο της Marmalena, έκανα τα ψώνια μου (αλίμονο!) και αφού συνειδητοποίησα πως δεν υπάρχει ραπτομηχανή για δείγμα πουθενά, με έπιασε μια κρίση. Αλλά λέω, όχι!! θα τα φτιάξω στο χέρι αυτά που θέλω..γιατί, έκθεση και να μη ράψω, πως γίνεται!!! τελικά πήρα και κάτι χριστουγεννιάτικα υφασματάκια, και βάλθηκα να ράψω ένα(!) φουσκωτό διακοσμητικό δεντράκι στο χέρι. Ενώ στο τέλος απογοητεύτηκα, η Μάνια ενθουσιάστηκε και ήθελε να το κρατήσει, εγώ ήθελα να εξαφανιστώ από προσώπου γης, ο γνωστός στρουθοκαμιλισμός, ξέρετε…

Τέλος πάντων, κατά το απογευματάκι αποφάσισα να αποχωρήσω. Αποχαιρέτησα τη Μάνια και τον Προκόπη με βαριά καρδιά, γιατί ήθελα να μείνω να βοηθήσω στο κλείσιμο. Στη συνέχεια ήθελα να περάσω και για μια επίσκεψη από τους άλλους συμφοιτητές-συγκάτοικους-αδελφικούς φίλους-κουμπάρους-κλπ Ντίνα και Χρόνη, και να γυρίσω και σπίτι μου μια ώρα της προκοπής, 2 ώρες δρόμος γαρ, και τι δρόμος…Ομολογώ δεν οργανώθηκα καλά αυτή τη φορά, αλλά και με το ζόρι της δουλειάς, δεν πρόλαβα να το σκεφτώ καλύτερα. Τα παιδιά τελικά είχα να τα δω δύο χρόνια (ή λιγότερο..) αλλά η χαρά που τους ξαναείδα μεγάλη ❤ ❤ ❤ .

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να επισημάνω μερικά πράγματα. Ο Ελληνικός Σύλλογος Πάτσγουορκ έχει την έδρα του στην Αθήνα, αλλά εκπροσωπεί τα μέλη του σε όλα τα σημεία της Ελλάδας. Στην Αθήνα λοιπόν, λόγω του Συλλόγου αλλά και των καταστημάτων με τα υφάσματα και τα υλικά για πατσγουορκ, έχουν σχηματιστεί ομάδες παπλωματούδων, όπως και στην Σπάρτη όπως και στη Ραφήνα, αν θυμάμαι καλά. Ξέρω ότι και στην Κρήτη είμαστε μερικές που ασχολούμαστε, είτε ερασιτεχνικά είτε επαγγελματικά. Και βέβαια υπάρχουν και αυτοί που θέλουν να μάθουν αλλά τους φαίνονται τόσο δύσκολα όλα. Ωστόσο, για κάποιο μυστήριο λόγο, δεν έχουμε οργανωθεί ακόμα, ούτε σε επίπεδο πόλεων, πόσο μάλλον σε επίπεδο περιφέρειας.

Για το λόγο αυτό, και επειδή θα ήθελα κάποια στιγμή να μας δω να μαζευτούμε και να οργανωθούμε, από αυτό το σημείο θα ήθελα να κάνω ανοιχτή πρόσκληση σε όποια-όποιον θέλει να μάθει πατσγουορκ (σαν να ακούω την Μάνια να λέει “Επιτέλους κορίτσι μου”) ας μου αφήσει ένα μήνυμα, ένα email, στείλτε κάτι τέλος πάντων και πείτε μου ότι σαν ενδιαφέρει. Και ας ξέρετε να κάνετε μόνο ίσιο γαζί, αυτό είναι αρκετό, αλλά και να μην ξέρετε πάλι μπορούμε να το μάθουμε. Ούτε κι εγώ τα ξέρω όλα, κάθε φορά μαθαίνω κάτι καινούριο. Σας υπόσχομαι ένα πράγμα. Ο κόσμος σας θα γίνει πιο όμορφος, πιο πολύχρωμος και πιο δημιουργικός.

Και μην ξεχνάτε!! Αύριο Σάββατο 9 Δεκεμβρίου και ώρα 7:30 ο Σύλλογος θα κάνει την Χριστουγεννιάτικη γιορτή του στον πολυχώρο Μύρτιλο, στην Αθήνα. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στη σελίδα του Ελληνικού Συλλόγου Πατσγουορκ στο Facebook.

Εγώ, επειδή έχω το ιδιωτικό μου τζετ στο συνεργείο, δεν θα μπορέσω να παραβρεθώ, αλλιώς θα είχα φτάσει ήδη….Στέλνω όμως την αγάπη μου σε όλες όσες πάνε!!

Γεια σας και καλές γιορτές να έχουμε!!

Ελένη♥

υ.γ.

αυτό εδώ το ξωτικό το είδατε στην Αθήνα??? τι καλή που είναι!!!